HannesTheCollector

Onze geschiedenis vloeit voort uit verhalen van het verleden. Wanneer ons iets ‘nieuws’ overkomt, dan kijken mensen doorheen de geschiedenis en zoeken ze antwoorden. Albert Camus helpt ons vandaag nog steeds met zijn boek  La Peste , uitgebracht in 1947,  een weg te vinden door deze heisa.  Albert Camus Nog nooit is het boek  La Peste   van de Nobelprijswinnaar voor de literatuur zoveel gelezen als vandaag. Het is de kroniek van een Algerijnse stad dat zich in de greep van een dodelijke ziekte bevind. De getroffenen sterven aan een snelle en vreselijke dood. De andere inwoners worden in quarantaine geplaatst en geconfronteerd met gevoelens als angst en onwetendheid, met andere woorden het is een boek dat het gedrag dat wij nu stellen beschrijft. Albert Camus’ rode draad in vele van zijn boeken is het absurde van de twinstigste-eeuwse samenleving. Oorlogen en langdurige ziektes maakten nu eenmaal deel uit van zijn leven, vandaar ontwikkelde hij een filosofische stroming,  het a

Sinds het ontstaan van de natuurwetenschappen in de 16 e  eeuw werd het beeld op de wereld helemaal veranderd. De kerkelijke leer en de nieuwe wetenschap waren en zijn nog steeds in strijd. Maar is elke wetenschappelijke uitvinding, vanaf het moment dat ze mogelijk is en beschikbaar wordt, ook goed? Hoe wenselijk zijn deze wetenschappelijk ontwikkelingen? Francis Fukuyama, de Amerikaanse wetenschapsfilosoof, denkt na over de mogelijke gevaren en risico’s van allerlei nieuwe technieken. Francis Fukuyama Fukuyama ’s mensbeeld is nogal pessimistisch, hij omschrijft de mens als een egoïstisch wezen  die vol zit met kwade neigingen. Hij voegt hier zelfs aan toe dat dit typisch is voor onze menselijke natuur. M.a.w. zijn mensen van nature slecht. Dit doet me denken aan McCandless’ mensbeeld, de man waarvan ik mijn quote haalde (zie  hier ). In zijn dagboek schreef McCandless: “Weet je wat ik niet begrijp? Ik begrijp niet waarom mensen, waarom elke verdomde persoon zo vaak, zo slech

Onze huidige situatie dwingt mensen er toe om eenzaam te zijn. Ze laat mensen nadenken en inzichten krijgen. Ze doet ons verwonderen er te zijn en te bestaan. Maar wat is typisch aan de mens? Dat ze er zijn, dat ze leven. Filosofie is vragen naar het zijn. Martin Heidegger hield zich hiermee bezig.  Martin Heidegger In het 6 e  middelbaar kwam ik tijdens de lessen filosofie voor het eerst met   Martin Heidegger   (1838 – 1976) in contact. Hij was een filosoof die zich vooral bezighield met het mens-zijn. Heidegger, zoals de naam al doet vermoeden, was een Duitser uit Freiburg en woonde in een stadje nabij het Zwarte Woud. Hij schreef heel wat boeken, waaronder het  bekende  ‘Sein und Zeit’ en ‘Holzwege’.  Natuurlijk was Heidegger niet de eerste persoon die nadacht over het mens-zijn, hij haalde zijn inspiratie bij  Edmund Husserl . Het is onmogelijk Heidegger te begrijpen zonder eerst deze man aan het woord te laten. Husserl was een wiskundig filosoof en de uitvinder van een

Regen, (veel) wind en overvolle treinen op zondagavond, de week van 9 maart 2020 leek een week te worden zoals een ander. Er was wel sprake van een virus, ergens in China denk ik. Vandaar dat VIVES een mail stuurde dat er deze week ellebogen ‘geschut’ werden i.p.v handen, dat leek me best wel grappig. ‘Een grapje/virusje’ Ik moet bekennen, COVID-19 was echt Chinees voor mij aan het begin van de week. Ik had er wel al van gehoord maar het liet me koud. Het was een ver-van-mijn-bed-show. Op donderdag 12/03/20 zat ik samen met mijn vriend op kot, we waren Playstation aan het spelen en kregen plots honger. Toen we op het punt stonden om te vertrekken kreeg mij vriend een berichtje in de klaschat: “Gast!! Geen school meer tot na de paasvakantie door corona! 5 weken vakantie :)”. We keken elkaar vragend aan en dachten dat dit een grapje was tot we in de winkel aankwamen… Zo veel volk! We geraakten er zelf niet binnen en hoorden iedereen rond ons palaveren over corona. Op dit moment