(On)aangename kennismaking met COVID-19

Regen, (veel) wind en overvolle treinen op zondagavond, de week van 9 maart 2020 leek een week te worden zoals een ander. Er was wel sprake van een virus, ergens in China denk ik. Vandaar dat VIVES een mail stuurde dat er deze week ellebogen ‘geschut’ werden i.p.v handen, dat leek me best wel grappig.

‘Een grapje/virusje’

Ik moet bekennen, COVID-19 was echt Chinees voor mij aan het begin van de week. Ik had er wel al van gehoord maar het liet me koud. Het was een ver-van-mijn-bed-show. Op donderdag 12/03/20 zat ik samen met mijn vriend op kot, we waren Playstation aan het spelen en kregen plots honger. Toen we op het punt stonden om te vertrekken kreeg mij vriend een berichtje in de klaschat: “Gast!! Geen school meer tot na de paasvakantie door corona! 5 weken vakantie :)”. We keken elkaar vragend aan en dachten dat dit een grapje was tot we in de winkel aankwamen… Zo veel volk! We geraakten er zelf niet binnen en hoorden iedereen rond ons palaveren over corona. Op dit moment realiseerde ik me dat het niet zo maar een ‘virusje’ was. 

De start van mijn miserie 

Ik kreeg de ene mail na de andere binnen over corona. Alles werd afgezegd of verplaatst, zèlfs het voetbal!? Ik kon dit niet begrijpen? Het meeste van mij tijd breng ik door op de academie van K.V. Kortrijk, het is mijn 2e thuis. Voor dit virus zag ik mijn trainer meer dan mijn eigen ouders. Nu zit ik hier 5 weken non-stop bij hen. Ik moet je vast niet uitleggen hoe mijn leven er nu uitziet… Nu ja ik moet dit wel nuanceren. 5 weken geen voetbal en school dat klonk niet slecht. Even afstand nemen van alles en wat chillen thuis, mij hoorde je niet klagen! Maar na een goeie 2 weken moet ik mijn woorden terugnemen. Online lessen volgen is niets voor mij, constant een loopschema volgen om de conditie op peil te houden,uren aanschuiven om een pizza te halen in de Colruyt, mijn grootouders niet zien,… Dit begint mij echt de keel uit te steken.

Terug naar hoe het was

Ik had nooit verwacht dat ik dit zou zeggen maar ik zou veel liever terug in Kortrijk zijn. Terug naar hoe het was. Het ‘kotleven’mis ik misschien wel het meest. Ongevraagd komen, ongewild gaan en ondertussen doen wat ik het liefste doe, ik mis mijn vrijheid.  

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Een terugblik

Toen ik voor het eerst las over de optie om een examenopdracht te maken in plaats van het mondeling examen wist ik meteen wat doen. Ik startte deze opdracht vanuit een creatief perspectief. Ik had voor het eerst sinds een lange tijd weer het gevoel iets nuttig te doen. Iets waar ik me lang mee kon bezig houden. Een échte opdracht.  Ik krijg het warm Mijn eerste blog moest een wijze primeur worden. Toen waren het nog prachtige winterdagen, ik ging heel vaak  ‘longboarden’  in de natuur nabij Poperinge, mijn geboortestad. Plots kwam ik tot het idee om een filmpje te maken aan de hand van een eigen gedicht. Ik vond dit best spannend. Ik ging een nieuw pad tegemoet. Poëzie was iets compleet nieuws voor mij. Samen met mijn broer trok ik er op uit. We bedachten samen leuke ideetjes en lazen kranten artikels om zo tot inspiratie te komen. Om een voorbeeld te geven, lazen we artikels met als titel ‘verplegers zitten aan het front’ en ‘nous sommes en guerre’- vanuit deze ...
Read more

Spelbreker

Wat gebeurt er hier toch in hemelsnaam? Is het moeder aarde die de wereld terug leven geeft? Of zit er een menselijk brein achter dit virus? Betekent deze biologische oorlog het einde van de mensheid? Daar heb je al enkele van de vele vragen die in mijn hoofd rondspoken, nu ja wie zal het zeggen?  Mijn naam is Hannes Coutigny, ik ben een jonge man van 19 jaar. Ik vind mezelf echt een levensgenieter, iemand die de wereld wil ontdekken in al zijn facetten. Deze zomer wil ik opnieuw het oosten gaan bewonderen, maar momenteel word ik opgehouden…  COVID-19   is de spelbreker. Het ziet er naar uit dat dit virus samen met mij de toekomst in zal gaan.  Via deze blog wil ik graag mijn eigen bedenkingen en gedachtes met jullie delen. Dit virus doet me denken aan passages uit boeken die ik heb gelezen, historische gebeurtenissen als de  Spaanse griep , de  holocaust ,… daarnaast geeft dit virus mij angsten en leert het me tegelijk zoveel bij over de mensh...
Read more

Albert Camus en ‘La Peste’

Image
Onze geschiedenis vloeit voort uit verhalen van het verleden. Wanneer ons iets ‘nieuws’ overkomt, dan kijken mensen doorheen de geschiedenis en zoeken ze antwoorden. Albert Camus helpt ons vandaag nog steeds met zijn boek  La Peste , uitgebracht in 1947,  een weg te vinden door deze heisa.  Albert Camus Nog nooit is het boek  La Peste   van de Nobelprijswinnaar voor de literatuur zoveel gelezen als vandaag. Het is de kroniek van een Algerijnse stad dat zich in de greep van een dodelijke ziekte bevind. De getroffenen sterven aan een snelle en vreselijke dood. De andere inwoners worden in quarantaine geplaatst en geconfronteerd met gevoelens als angst en onwetendheid, met andere woorden het is een boek dat het gedrag dat wij nu stellen beschrijft. Albert Camus’ rode draad in vele van zijn boeken is het absurde van de twinstigste-eeuwse samenleving. Oorlogen en langdurige ziektes maakten nu eenmaal deel uit van zijn leven, vandaar ontwikkelde hij een filos...
Read more