Een terugblik

Toen ik voor het eerst las over de optie om een examenopdracht te maken in plaats van het mondeling examen wist ik meteen wat doen. Ik startte deze opdracht vanuit een creatief perspectief. Ik had voor het eerst sinds een lange tijd weer het gevoel iets nuttig te doen. Iets waar ik me lang mee kon bezig houden. Een échte opdracht. 

Ik krijg het warm

Mijn eerste blog moest een wijze primeur worden. Toen waren het nog prachtige winterdagen, ik ging heel vaak ‘longboarden’ in de natuur nabij Poperinge, mijn geboortestad. Plots kwam ik tot het idee om een filmpje te maken aan de hand van een eigen gedicht. Ik vond dit best spannend. Ik ging een nieuw pad tegemoet. Poëzie was iets compleet nieuws voor mij. Samen met mijn broer trok ik er op uit. We bedachten samen leuke ideetjes en lazen kranten artikels om zo tot inspiratie te komen. Om een voorbeeld te geven, lazen we artikels met als titel ‘verplegers zitten aan het front’ en ‘nous sommes en guerre’- vanuit deze gedachte bezochten we een begraafplaats. Om nog meer voorbeelden te zien, klik hier.  

(On)aangename kennismaking met COVID-19

Om jullie mee te nemen in mijn gedachtes vond ik het belangrijk om jullie te laten weten hoe ik voor het eerst in contact kwam met corona en welke gevoelens ik hierbij had. Als ik dit nu terug lees heb ik vaak mixed feelings. Toen had ik nog weinig besef over de bizarre situatie die ons nog te wachten stond. Zo bleef ik die avond en volgende ochtend gewoon drinken uit dezelfde fles als mijn vrienden en hielden we geen afstand. Ook op de trein naar huis had ik het gevoel dat vele mensen nog niet door hadden wat dit virus inhield, net zoals ik. 

Heidegger in tijden van corona

Om verveling tegen te gaan, waagde ik mij erop om mijn kamer op te ruimen. Ik kwam mijn cursus filosofie tegen van vorig jaar en begon die te doorbladeren tot ik bij Heidegger kwam. Mijn brein liet me even in de steek om zijn filosofie te herinneren waardoor ik zijn theorie nog eens doorlas. Heidegger leerde ons net de verveling een kans te geven, terwijl ik net de verveling aan het hinderen was. Vandaar leek het mij interessant om Heidegger te gebruiken in mijn blog. 

Kan en mag de wetenschap bepalen hoe we moeten leven? Mag alles wat kan? 

Ik vond ook mijn cursus ‘gedrag’ terug. Ik was benieuwd of ik misschien ook hier een filosoof terug kon vinden die ik kon linken aan de huidige situatie. Francis Fukuyama was mijn man. Hij schreef over wetenschap en de mensheid. Maar ik wou nog verder. Ik zocht info rond deze Amerikaanse filosoof en kwam zo tot allerlei verschillende wereldbeelden en verdiepte me  uiteindelijk in het holisme. Een wereldbeeld dat mij tot dan nog onbekend was. De dag nadien las mijn papa een artikel rond het virus dat toch niet zo natuurlijk zou zijn zoals iedereen tot dan toe dacht. Het werd duidelijk dat de wetenschap een cruciale rol speelde. En zo vielen de puzzelblokjes samen tot deze blog. 

Albert Camus en ‘La Peste’

Ondertussen had ik mijn filmpje al doorgestuurd naar mijn neef. Hij denkt ook veel na over de situaties vandaag. Ik vertelde hem over mijn opdracht en hij raadde mij aan om het boek La Peste van Albert Camus te lezen. Hij had het zelf nog niet gelezen maar het stond wel op zijn to-do-lijstje. Ik zag dit als een nieuwe uitdaging. Ik had sindsdien amper boeken gelezen. Maar ik ging de uitdaging aan en in 3 dagen verslond ik de kroniek van Albert Camus. Ik vond dit best wel een grote prestatie van mijzelf. Het boek heeft mij geraakt op verschillende manieren. Het leerde mij zoveel bij over de mensheid en hoe wij in elkaar zitten. Ik ontdekte een nieuwe filosofie, het absurdisme. Een filosofie dat vandaag heel toepasselijk is. Tijdens het lezen verdwaalde ik in de gedachtes van de protagonist en in de problemen van toen, de pest. Het boek is prachtig geschreven en het virus van vandaag kent zoveel gelijke gevolgen als in de tijd van toen. In ieder hoofdstuk kon ik me meerdere malen inleven. Een echte aanrader!

Epicurisme in tijden van corona

Ik denk dat ik ondertussen tijdens het opzoeken van info en schrijven van de blogs, verliefd ben geworden op de filosofie. Heidegger, Francis Fukuyama en Albert Camus hebben me overtuigd om na te denken en mezelf te verdiepen in de mens. Ik ging opzoek en via toeval kwam ik bij mijn voetbalbegeleider, die vroeger filosofie studeerde, tot het ‘epicurisme’. Na heel wat opzoek werk kwam ik tot een korte samenvatting die ik met jullie deelde. Natuurlijk wou ik ook hier een link proberen te leggen met COVID-19. Het epicurisme leert mij positief te staan in het leven en van elke dag het beste te maken. 

Corona: de nieuwe frontlijn 

Via het nieuws zag ik dat Vranckx een nieuwe documentaire rond corona aan het maken was. Het zou gaan over corona in het buitenland. Een onderwerp waar ik het nog niet echt over had in mijn vorige blogs. Ik moet bekennen, de vreselijke beelden en verhalen spoken nog steeds rond in mijn hoofd. Het leert mij de situatie in België te relativeren. Ik heb het vaak moeilijk met de gedachte dat wij hier klagen over de huidige situatie. Ook zonder corona. Misschien is het niet slecht dat wij Belgen dit soort bizarre situaties eens doorlopen, zodat we hier eens, al is het maar een klein beetje, beseffen wat het moet zijn je vrijheid ontnomen te worden.

Ik denk dat elk sociaal werker deze documentaire moet bekijken en zeker mijn blog eens moet lezen ;).  

Besluit

Achteraf gezien ben ik heel blij dat ik voor deze opdracht gekozen heb. Tijdens het maken en schrijven van deze blogs ben ik enkele keren mezelf tegengekomen. Ik ben blij dat ik met jullie doorheen deze tijd mijn gedachtes, bedenkingen en gevoelens kon delen. Ik hoop dat ook jullie tot inzichten zijn gekomen tijdens het doorlezen van mijn blogpagina. Ik leerde alvast ook veel bij uit jullie blogs. 

Hopelijk tot snel,

Hannes Coutigny